PARIJS (ANP) - Energiek van aanpakken weten en enthousiast heilige huisjes omgooien om te voorkomen dat Frankrijk economisch wegzakt, is tot daar aan toe, maar de 'onpresidentiële' stijl van president Nicolas Sarkozy (57) is voor veel Fransen te onbeschoft en onbesuisd. 'Bling bling Sarko' is bovendien in de ogen van critici niet enkel bewonderaar van rijkdom, maar een beschermer van rijken.
Toen hij in 2007 tot president werd gekozen, vierde hij dat uitbundig op een jacht van een miljonair. Dat viel verkeerd bij veel kiezers die dachten dat ze net op een gewone man hadden gestemd. Een man die hun begreep en die de elite een toontje lager zou laten zingen en voor werk zou zorgen.
Sarkozy is de zoon van een vluchteling en immigrant en behoorde niet tot de bijna incestueuze elite waar zijn toenmalige tegenstander, Ségolène Royal, toe behoort. Zondag neemt Sarkozy het in de presidentsverkiezingen op tegen haar ex, François Hollande.
Aanhangers vergeven Sarkozy's botte opmerkingen en turbulente liefdesleven, maar ze vragen zich deze week af waarom er eigenlijk zo weinig is hervormd sinds 2007. Deze twijfel hangt als een pikdonkere schaduw over de poging van Sarkozy zondag herkozen te worden.
Waar heeft zijn energieke optreden toe geleid? De grootste problemen van het land zijn nog steeds de grootste problemen van het land. Natuurlijk heeft de crisis sinds 2008 veel verprutst, maar juist Frankrijk lijkt zich van de crisis het minst te hebben aangetrokken. In de campagnes viel het woord bezuinigingen nauwelijks.
Maar de schulden stapelen zich alsmaar op, door een ruimhartig sociaal stelsel dat de inkomsten van het land te boven gaat. Vorig jaar was er 90 miljard euro te weinig in kas. Ondertussen kwakkelt de economie. Zelfs Duitsland is vergeleken bij Frankrijk nu een lagelonenland. Onder Sarkozy sloten 4000 kleine en grote bedrijven die iets fabriceren, voorgoed hun deuren in Frankrijk. De omvang van de werkloosheid heeft een treurig nieuw hoogtepunt bereikt.
Toch heeft Sarkozy belangrijke initiatieven genomen om de economie los te maken van de logge, dominante en peperdure staat. De pensioengerechtigde leeftijd is verhoogd, de universiteiten zijn doelmatiger gemaakt en er zijn maatregelen genomen om de belastingen te verlichten zoals bijvoorbeeld ontheffing voor wetenschappelijk onderzoek door instituten of bedrijven.
Daarnaast trad hij doortastend op in de internationale arena met bemiddeling tussen Georgië en Rusland en militair ingrijpen in Libië en hij was een fantastisch voorzitter en gastheer voor de EU of de G20. Maar volgens peilingen geven de kiezers hem geen tweede kans.