De fractie van de Europese Volkspartij is een centrum-rechtse politieke fractie en vertegenwoordigt de christendemocratische stromingen in het Europees Parlement. De fractie is gelieerd aan de EVP-partij.
Met 177 leden afkomstig uit 27 lidstaten speelt de EVP een belangrijke rol in het Europese politieke landschap. De fractie is sinds 1999 de grootste fractie in het Europees Parlement. De hoogste uitslag die de EVP gehaald heeft was 268 zetels, na de verkiezingen in 2009.
Namens Nederland maken het CDA en ChristenUnie onderdeel uit van de EVP-fractie. De Duitser Manfred Weber is fractievoorzitter van de EVP in het Europees Parlement. Na de verkiezingen van 2019 heeft de EVP 182 zetels.
Delen
Inhoudsopgave van deze pagina:
De EVP staat voor een Europa van waarden met een gemeenschappelijke markt, dat concurrerend is op wereldschaal en tegelijkertijd het welzijn van iedereen in de wereld bevordert, waarbij iedereen gelijke kansen krijgt op slagen. De EVP vindt het van belang dat burgers centraal staan in het Europese project. Daarnaast hechten ze waarde aan de Europese democratie. De partij gaat uit van het principe van duurzame ontwikkeling, streeft naar een consistent en effectief gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid. Andere prioriteiten zijn migratie, handel en werkgelegenheid.
Fractievoorzitter is de Duitser Manfred Weber. Hij is sinds 20 juni 2004 lid van het Europees Parlement en maakt in zijn thuisland deel uit van de Christlich-Soziale Union in Bayern e.V. (CSU). In de periode 2009-2014 was hij al plaatsvervangend voorzitter van de EVP-fractie. De EVP heeft ook tien ondervoorzitters, onder wie de Nederlandse Esther de Lange.
De EVP-fractie is in 1953 opgericht onder de naam 'Christendemocratische fractie'. De Christendemocratische fractie was de grootste fractie van het Europees Parlement, maar na verloop van tijd verloor ze steun en werd ze de tweede fractie bij de verkiezingen in 1979. In datzelfde jaar werd de naam van de fractie veranderd in de fractie van de Europese Volkspartij.
Toen de Europese Gemeenschap werd uitgebreid tot de Europese Unie, waren de centrumrechtse partijen in de nieuwe lidstaten niet automatisch christendemocratisch, waardoor de EVP-fractie dreigde te vervallen. Om dit op te lossen werd besloten ook centrum-rechtse partijen tot de fractie toe te laten en conservatieve partijen te integreren. De Britse en Deense Conservatieven vormden een eigen fractie, genaamd de Europese Democraten (ED). Wegens gebrek aan steun en de problemen die gepaard gaan bij een kleine fractie, sloot de ED-fractie later aan bij de EVP-fractie, maar trad niet toe tot de Europese Volkspartij zelf.
Tot 2009 heette de partij Europese Volkspartij en Europese Democraten (EVP/ED), maar de ED werd na de Europese verkiezingen van 2009 weer ontbonden. De Britse Conservatieven, tot dat moment lid van de ED, vormden met andere partijen de anti-federalistische fractie van Europese Conservatieven en Hervormers (ECR). De EVP ziet zichzelf als politieke erfgenaam van belangrijke Europese politici uit de jaren '50 als Robert Schuman en Konrad Adenauer.
| foto | naam | partij |
|---|---|---|
| Berendsen, Drs. T.B.W. | CDA | |
| Dalen, Drs. P. van | CU | |
| Lange, E.M.R. de | CDA | |
| Lenaers MA, J.J.M. | CDA | |
| Manders, Mr. A.J.M. | CDA | |
| Schreijer-Pierik, J.M.G. | CDA |
| Land | Aantal leden |
|---|---|
| België | 4 |
| Bulgarije | 7 |
| Cyprus | 2 |
| Denemarken | 1 |
| Duitsland | 30 |
| Estland | 1 |
| Finland | 3 |
| Frankrijk | 8 |
| Griekenland | 7 |
| Hongarije | 1 |
| Ierland | 5 |
| Italië | 11 |
| Kroatië | 4 |
| Letland | 3 |
| Litouwen | 4 |
| Luxemburg | 2 |
| Malta | 2 |
| Nederland | 6 |
| Oostenrijk | 7 |
| Polen | 16 |
| Portugal | 7 |
| Roemenië | 14 |
| Slovenië | 4 |
| Slowakije | 4 |
| Spanje | 13 |
| Tsjechië | 5 |
| Zweden | 6 |
