Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) - Hoofdinhoud

De intergouvernementele organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), of Organisation for Economic Cooperation and Development (OECD), werd in 1961 opgericht als uitvloeisel van het Marshall Plan. De OESO is een samenwerkingsverband van 34 landen om sociaal en economisch beleid te bestuderen en te coördineren. De aangesloten landen proberen gezamenlijke problemen op te lossen en internationaal beleid af te stemmen.

adressen vestigingen

De lidstaten van de OESO zijn landen met een markteconomie die worden geregeerd op basis van democratische beginselen en respect voor de mensenrechten.

OESO brengt deze lidstaten samen om:

• - 

  duurzame economische groei te stimuleren
• - 

  werkgelegenheid te bevorderen
• - 

  de levensstandaard te verhogen
• - 

  financiële stabiliteit te waarborgen
• - 

  economische ontwikkelingen in andere landen te ondersteunen
• - 

  een bijdrage te leveren aan de groei van de wereldhandel

De werkzaamheden van de OESO geschieden via een groot aantal commissies, waarvan de belangrijkste zijn:

• - 

  de commissie voor economische politiek, gevormd door o.a. de voornaamste economische adviseurs in de lidstaten en door de directeuren van de centrale banken
• - 

  de commissie voor onderzoek naar de economische toestand en ontwikkelingsproblemen
• - 

  de commissie voor technische hulp
• - 

  de commissie voor ontwikkelingshulp, of Development Assistance Committee (DAC), die de hulp aan ontwikkelingslanden regelt
• - 

  de commissie voor de handel
• - 

  een directoraat voor wetenschappelijke aangelegenheden.

Verder zijn er gespecialiseerde organen als het Europees Centrum voor Kernenergie en ten slotte de commissies voor energieproblemen, belastingzaken en milieuproblemen.

De OESO bestaat uit een Raad, samengesteld uit ministers en permanente vertegenwoordigers, en een Uitvoerend Comité, bestaande uit dertien leden en een secretaris-generaal. Beslissingen van de Raad worden genomen bij unanimiteit. Besluiten of resoluties hebben een bindend karakter ten opzichte van de lidstaten.

De OESO wordt gefinancierd door de lidstaten op basis van de economische capaciteit per land. De Verenigde Staten zijn de grootste donor met een bijdrage van bijna 22 procent aan het jaarlijkse budget. Het budget van de OESO in 2014 is 357 miljoen euro. In tegenstelling tot de Wereldbank of het IMF verstrekt de OESO geen subsidies of leningen.

Sinds 1 juni 2006 wordt de taak van secretaris-generaal waargenomen door Angel Gurría. Hij neemt een onafhankelijke positie in en geeft leiding aan het secretariaat van de OESO.

Eerdere secretarissen- generaal

• - 

  Donald J. Johnston (Canada, 1996-2006)
• - 

  Jean- Claude Paye (Frankrijk, 1984- 1996)
• - 

  Emile van Lennep (Nederland, 1969-1984)
• - 

  Thorkil Kristensen (Denemarken, 1961-1969)

De oorspronkelijke lidstaten van de OESO zijn:

Achtereenvolgens hebben de volgende landen zich aangesloten:

In mei 2007 hebben de lidstaten van de OESO overeenstemming bereikt over het uitnodigen van Chili, Estland, Israël, Rusland en Slovenië voor gesprekken over lidmaatschap van de organisatie. Daarnaast hebben de lidstaten een verdieping van de samenwerking aangeboden aan Brazilië, China, India, Indonesië en Zuid-Afrika.

In mei 2010 zijn Chili, Estland, Israël en Slovenië toegetreden tot de OESO.

Partners

De OESO werkt ook met partners. De bedoeling is dat de samenwerking bijdraagt aan de werkzaamheden van de OESO op een duurzame en alomvattende manier. De feitelijke samenwerking is gebaseerd op onderdelen waarbij zowel de OESO als de partner belang hebben.

Partners van de OESO zijn:

Terug naar boven