Beleid fraudebestrijding - Hoofdinhoud

Fraude is een belangrijk probleem binnen de Europese Unie. Jaarlijks gaat er bijvoorbeeld 50 miljard euro aan btw-inkomsten verloren door grensoverschrijdende fraude. Bovendien werd in 2018 bekend dat Europese bankiers voor ongeveer 55 miljard aan dividendbelastingfraude hebben begaan. De EU heeft er belang bij deze fraude te bestrijden, omdat de unie er zelf inkomsten door misloopt. De lidstaten van de EU coördineren onderling de bestrijding van specifieke vormen van fraude.

Het Europees bureau voor fraudebestrijding OLAF speelt een belangrijke rol bij de uitvoering van fraudebeleid. OLAF onderzoekt fraude met EU-geld, corruptie en wangedrag binnen Europese instellingen. Tussen 2010 en 2017 onderzocht dit bureau meer dan 1.800 zaken en vorderde het zo'n 7 miljard euro terug. Over het jaar 2018 toonde OLAF voor in totaal 371 miljoen euro fraude aan. De aanpak richt zich op fraude met Europese landbouwsubsidies, sigarettensmokkel, valsemunterij met de euro, verkeerde besteding van regiogelden en bestuurlijke corruptie.

Vanaf 2014 bestaat het programma Hercules III, dat een pakket activiteiten omhelst om de hoeveelheid fraude tussen 2014 en 2020 terug te dringen. Hercules III is onderdeel van het antifraudeprogramma van de Europese Commissie, dat met wisselend succes de corruptie van lidstaten terugdringt. Een belangrijke stap voor de fraudebestrijding is de oprichting van een Europees Openbaar Ministerie, dat vanaf 2020 operationeel zal zijn. Dit orgaan zal zorgen voor een gemeenschappelijke vervolging van fraudeurs in Europa.

Budget

De Herculesprogramma's van OLAF financieren activiteiten om fraude en corruptie te voorkomen of te bestrijden. Het huidige actieve programma, Hercules III, heeft voor de periode 2014 tot en met 2020 een totaal budget van 104,9 miljoen euro.

Doelstellingen

De doelstelling van het fraudebestrijdingsbeleid is door de EU in brede zin geformuleerd als het beschermen van de financiële belangen van de lidstaten. Het gaat er hierbij om het voorkomen, opsporen en onderzoeken van huidige en nieuwe vormen van fraude. Hiermee hoopt de EU een groter aandeel verloren gelden terug te kunnen vorderen. Tevens is het beleid erop gericht om de verschillende Europese antifraude-instellingen te ondersteunen en om de onderlinge samenwerking te bevorderen.

Europees Bureau voor fraudebestrijding OLAF

Om fraudezaken te bestrijden werd in 1999 het Europees Bureau voor fraudebestrijding OLAF opgericht. OLAF heeft de bevoegdheid om in volledige onafhankelijkheid onderzoeken naar fraude uit te voeren in de lidstaten en binnen de Europese instellingen. Zodra een onderzoek geopend is, heeft het bureau recht op toegang tot alle informatie van de betreffende instellingen. Naast deze onderzoeksactiviteiten ondersteunt OLAF lidstaten bij hun antifraudebeleid, draagt het bij aan de antifraudestrategie van de EU en onderneemt het initiatieven om wetgeving aan te scherpen. Tussen 2010 en 2017 onderzocht dit bureau meer dan 1.800 zaken en vorderde zo'n 7 miljard euro terug.

OLAF doet onder andere onderzoek naar sigarettensmokkel, landbouwfraude (onder meer in de vlassector en bij melkquota), valse invoercertificaten en misstanden bij de besteding van EU-ontwikkelingsgelden of Europese regionale fondsen. OLAF werkt hierbij nauw samen met organisaties als Europol en de Europese Justitieautoriteit Eurojust. Vanaf 2020 zal er nauw samengewerkt worden met het Europees Openbaar Ministerie.

Europees Openbaar Ministerie

In 2017 stemde een ruime meerderheid van het Europees Parlement in met de oprichting van een Europees Openbaar Ministerie, nadat 20 regeringsleiders hier eerder een overeenstemming over hadden bereikt. Het EOM moet fraude met EU-geld tegengaan en wordt begin 2020 operationeel. Het Europees Openbaar Ministerie gaat in de deelnemende lidstaten onderzoek doen naar fraudegevallen. Nederland koos er aanvankelijk voor om niet deel te nemen, maar het kabinet-Rutte III sloot zich in de zomer van 2018 toch aan.

Corruptie in Europa

Uit onderzoek van Eurostat blijkt dat 72 procent van de Europeanen fraude en corruptie als een serieus probleem ziet. De organisatie Transparancy International komt jaarlijks met een wereldwijde ranglijst over corruptie (English). Gemiddeld genomen scoort de EU goed, hoewel er wel een groot verschil is tussen Oost- en West-Europa. Nederland en de Scandinavische landen staan hoog op de ranglijst, wat betekent dat er weinig corruptie is. Bulgarije, Hongarije en Griekenland staan van alle EU-landen het laagst. Burgers van die landen ervaren relatief veel corruptie.

Bestrijding van btw-fraude

Jaarlijks gaat er 50 miljard euro aan btw-inkomsten verloren door grensoverschrijdende fraude. De Europese Unie wil die grensoverschrijdende btw-fraude terugdringen. Daarom is er een richtlijn opgesteld om het btw-tarief te hanteren van het land waar een product naar wordt geëxporteerd in plaats van het land waarin het bedrijf is gevestigd. Het bedrijf draagt die 'buitenlandse' btw dan af aan zijn eigen belastingdienst. De belastingdienst stort het bedrag vervolgens op de rekening van het land van de afnemer. Met de maatregel moet worden voorkomen dat bedrijven misbruik maken van de vestigingsregel. Daarbij importeren fraudeurs btw-loos goederen uit het buitenland, om vervolgens wel btw te innen bij eigen klanten.

Verslag corruptiebestrijding

Jaarlijks brengt de Europese Commissie een EU-corruptiebestrijdingsverslag uit. Daarin worden gebruikte controlemechanismen, de mate van efficiëntie van de rechtshandhaving, de politieke dimensie en de risicogebieden binnen de EU besproken. Ook geeft het rapport per lidstaat een indruk van de omvang van corruptie. Het meest recente verslag van de Europese Commissie gaat over het jaar 2017.

Lees meer

Nederland koos er aanvankelijk voor om niet deel te nemen, maar sloot zich in 2018 toch aan.

Bij de besluitvorming op dit beleidsterrein spelen de Europese Commissie, de Raad, het Europees Parlement en de Europese Rekenkamer een rol. De besluitvorming verloopt volgens de gewone wetgevingsprocedure na raadpleging van de Europese Rekenkamer.

Zowel de Raad Economische en Financiële Zaken als de Raad Justitie en Binnenlandse Zaken kan zich uitspreken over fraudeaangelegenheden.

Invloed nationale parlementen

Nationale parlementen van de lidstaten kunnen binnen acht weken nadat de Europese Commissie een voorstel heeft bekendgemaakt, laten weten dat de Europese Unie zich niet met het onderwerp zou moeten bezighouden.

Vanuit het Nederlandse parlement zijn bij dit beleidsterrein betrokken:

Betrokken bij wetgeving en uitvoering

Achtergrondartikelen

Europese Unie

Algemeen overzicht EU

Factsheets Europees Parlement

Wetgevingsoverzicht

Terug naar boven