De Overeenkomst van Cotonou is een verdrag uit 2000 tussen de Europese Unie en de zogeheten ACS-landen: de minder ontwikkelde landen in Afrika ten zuiden van de Sahara, het Caribische gebied en de Stille Oceaan.
Cotonou gaat over armoedebestrijding en het meedoen van de ACS-landen in de wereldeconomie. Er wordt gelet op de bestrijding van corruptie en het goed gebruik van ontwikkelingsgelden. Er wordt geïnvesteerd in de kwaliteit van bestuur, financiële stelsels, bedrijven, onderwijs en zorg. Naast overheden zijn particulieren en maatschappelijke organisaties betrokken bij de ontwikkelingssamenwerking.
Net als in eerdere verdragen kan hulp worden opgeschort als er sprake is van schendingen van de mensenrechten. Naast economische afspraken staan er ook afspraken in over het het verbod op de handel in kernwapens (en in technologie om die te maken), en over milieu, terrorisme, en het Internationaal Strafhof.
De voorloper van de Overeenkomst van Cotonou is de Overeenkomst van Lomé. Die overeenkomst werd getekend door de toenmalige negen leden van de Europese Gemeenschap en de ACS-landen op 1 februari 1975 in de hoofdstad van Togo, Lomé. Het was een akkoord over een handelsregeling, een regeling over de exportinkomsten van de ACS-landen en een financiële en technische regeling tussen beide partijen.
Het budget in het kader van Cotonou voor de periode 2008-2013 was 22,7 miljard euro. Voor de periode 2014-2020 is het budget vastgesteld op 31,6 miljard euro. Bovendien maakt de Europese Investeringsbank nog maximaal 2,5 miljard euro vrij voor leningen.